Na podstawie art. 172 par. 1 k.c. posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).
Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.
Zgodnie z ww. przepisem, by nabyć nieruchomość należy spełnić łącznie dwie przesłanki:
I. posiadać nieruchomość nieprzerwanie jako posiadacz samoistny,
II. wykazać się odpowiednio długim, ustawowo określonym terminem posiadania.
Bieg zasiedzenia w stosunku do małoletniego
Przepis art. 173 k.c. ma na celu ochronę małoletniego właściciela nieruchomości przed utratą prawa własności na skutek zasiedzenia przez posiadacza samoistnego. Zakończenie biegu zasiedzenia ulega wstrzymaniu do chwili upływu dwóch lat od uzyskania pełnoletniości przez właściciela.
Zasiedzenie ruchomości
Ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. zmieniony został przepis art. 174 k.c. Zgodnie z obowiązującym brzmieniem art. 174 par. 1 k.c. posiadacz rzeczy ruchomej niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada rzecz nieprzerwanie od lat trzech jako posiadacz samoistny, chyba że posiada w złej wierze. Przepisu art. 174 par. 1 k.c. nie stosuje się do rzeczy wpisanej do krajowego rejestru utraconych dóbr kultury.
Warunki zasiedzenia własności rzeczy ruchomej, jakie należy spełnić to:
I. posiadanie samoistne rzeczy,
II. upływ określonego ustawowego okresu,
III. dobra wiara posiadacza.
Zaznaczyć należy, że posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (art. 336 k.c.). Termin zasiedzenia wynosi trzy lata i należy go liczyć od objęcia rzeczy w posiadanie samoistne. W dobrej wierze jest ten posiadacz samoistny, który jest przekonany uzasadnionymi okolicznościami, że przysługuje mu prawo, które faktycznie wykonuje. Posiadacz samoistny w złej wierze nie może zasiedzieć własności rzeczy ruchomej.
Do biegu zasiedzenia stosuje się odpowiednio przepisy o biegu przedawnienia roszczeń (art. 175 k.c.), o których to przepisach już pisałem w dniu 10 lipca 2015 r. i w tym miejscu ponownie zachęcam do zapoznania się z tym artykułem.
Posiadanie poprzednika
Zgodnie z art. 176 par. 1 k.c. jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania, obecny posiadacz może doliczyć do czasu, przez który sam posiada, czas posiadania swego poprzednika. Jeżeli jednak poprzedni posiadacz uzyskał posiadanie nieruchomości w złej wierze, czas jego posiadania może być doliczony tylko wtedy, gdy łącznie z czasem posiadania obecnego posiadacza wynosi przynajmniej lat trzydzieści. Par.2 ww. art. stanowi, iż przepisy powyższe stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy obecny posiadacz jest spadkobiercą poprzedniego posiadacza.
Należy mieć na względzie, że przepis art. 176 k.c. nie ma zastosowania w sytuacji samowolnego objęcia posiadania.